Zbliżające się Święta Wielkiej  Nocy to dla chrześcijan najważniejszy okres w roku. W polskiej tradycji  Wielkanoc jest niezwykle piękna i barwna. To czas wielkiej radości.  W wielu domach trwają gorączkowe przygotowania  przed Wielkanocą: gotowanie , pieczenie znakomitych tradycyjnych potraw i ciast, porządki. W Naszym Domu dzieci wspierane przez p. Agnieszkę również zajęły się pieczeniem, głównie baranków z ciasta. Patryk ,Edytka i Roksana upiekli ich najwięcej. Było to okazją do refleksji nad symboliką Świąt Wielkanocnych, zwyczajów i tradycji z nimi związanych np. baranek wielkanocny w polskiej tradycji pojawił się w XVII w. nazwano go Agnuszkiem. Jest symbolem Chrystusa Zmartwychwstałego, ale także pokory i łagodności. Postawiony na stole  przypomina o tym, że Chrystus odkupił winy człowieka.  Nakrywajac stół do wielkanocnego śniadania, stawiano baranka na odwróconym do góry talerzu, potem także na doniczce, na której  rosły wcześniej posiane rzeżucha lub owies.Poświęcone baranki były z reguły przechowywane aż do nastepnej Wielkanocy. Gospodynie paliły je w Wielką Sobotę w piecu, w którym piekły się potem świąteczne ciasta.Wierzono, że zabieg ten zapewni udane wypieki. W niektórych regionach Polski poświęcone baranki traktowano jako lekarstwo skuteczne w różnych dolegliwościach.
Dzieci, które wyjeżdżały na Święta Wielkanocne do domów rodzinnych mogły zabrać upieczone baranki, aby obdarować najbliższych. Wspólnie poświęcić je w koszyczku do którego tradycyjnie wkładamy chleb,sól, jajka, kiełbasę, chrzan, ser i postawić na świątecznie nakrytym stole.